“Ik heb er zo genoeg van, Ilse, laat mij maar in de supermarkt aan de kassa zitten of zo, dan heb ik al deze problemen niet meer”. Een veel gehoorde uitspraak in mijn praktijk die eigenlijk toont, hoe ver iemand al over haar/zijn grens is gegaan. Is mee blijven gaan in wat gevraagd werd, is blijven doorgaan ’s avonds thuis om het werk maar af te krijgen. Steeds zonder morren, zwijgend, maar steeds meer in zichzelf piekerend, slechter slapend … Tot je op een punt komt dat je lichaam en geest zegt dat het genoeg is geweest en je zo uitgeput bent dat niets meer gaat.
Herkenbaar ook voor jou?
Laten we dan samen eens praten over waar je precies tegen aan loopt.
Laten we dan samen eens kijken of je het niet bespreekbaar kan maken.
En als je dat al geprobeerd hebt, misschien kunnen we dan samen kijken of je met een goed voorstel kan komen.
En als je dat ook al geprobeerd hebt, laten we dan samen kijken of er intern of extern nog andere jobmogelijkheden voor jou zijn!
Ik ga samen met jou op pad! Je staat er niet alleen voor! Jij moet alleen die eerste stap naar hulp zetten!